De titel “Eine kleine Nachtmusik” is goed gekozen, want dit werk is een typische serenade. De componisten van de achttiende eeuw schreven ontelbare stukken als dit, ter opluistering van feestelijke gebeurtenissen in adellijke kringen, zoals banketten, bruiloften of tuinfeesten op warme zomeravonden in de open lucht rond een slot of kasteel.
Een compositie als “Eine kleine Nachtmusik” was dus ondanks de imposante opening, waardoor je als luisteraar op het puntje van je stoel gaat zitten, niet bestemd voor de concertzaal. Dit soort muziek is juist beter geschikt om er in ontspannen huiselijke sfeer van te genieten.
Een jong genie
Verhalen over de talenten van het wonderkind Mozart zijn er legio, en de meeste zijn nog waar ook. Al op zijn zesde jaar gaf hij een concert op de spinet, waarbij de toetsen van het instrumenten werden bedekt. En toch speelde Mozart alle stukken die hem werden voorgelegd foutloos voor.
De muzikanten als achtergrond
“De kleine nachtmusik” wordt tegenwoordig meestal door een klein strijkorkest gespeeld. Oorspronkelijk heeft Mozart het stuk bedoeld voor een strijkkwintet, twee violen, een een altviool, cello en contrabas, dat zich gemakkelijk in een hoekje van een balzaal of terras kon opstellen, waar de muzikanten niet al te zeer opvielen of in de weg stonden.
Het Köchel-Verzeichnis
De KV-nummers die na de titels van Mozart composities worden genoemd, zijn afkomstig van de Oostenrijkse geleerde Ludwig Ritter von Köchel (1800-1877), die alle werken van Mozart naar volgorde van ontstaan heeft geregistreerd. Köchel had toegang tot de originele handschriften uit het privé-archief van de componist. Het Verzeichnis (register) begint met een menuet voor piano, dat Mozart waarschijnlijk in 1761 op vijf-jarige leeftijd schreef, en eindigt met het onvoltooide Requiem (KV626).
voetnoot
Mozart schreef er nog een andere serenade met de titel Serenata notturna (KV239) wat vertaald in het Duits ongeveer hetzelfde betekent als “Eine kleine Nachtmusik”.
Bron: Klein Muzikaal Handboek – Muziek voor een zomeravond –
LudwigvanBeethovenmijninspiratiebron 